" Ονειρεύομαι για ' μας, να συνεχίσω;" Ρώτησες και τα πράσινα μάτια σου, έψαχναν την απάντηση, στο δικό μου βλέμμα.
"Να συνεχίσεις, για να μου δίνεις δύναμη, να ονειρεύομαι κι εγώ".
"Μίλα μου, θέλω να σ' ακούω να μου μιλάς για εμάς. Θέλω να μπω στις σκέψεις και να γίνω ένα με τα θέλω σου, διότι τα δικά μου, δεν έχουν αξία, αν δεν σχετίζονται με τα δικά σου.
Γι' αυτό απόψε, που έχω την ευκαιρία να σ' έχω δίπλα μου, μίλα μου".
" Θέλω να σου θυμίσω το πρώτο βράδυ, που κοιμήθηκα στην αγκαλιά σου, Ήθελα τόσο να σου φωνάξω πως σ' αγαπάω εκείνο το βράδυ.
Μα έμοιαζαν τα λόγια μου φτωχά, σαν με κοιτούσες στα μάτια κι αποφάσισα ν' αφήσω την σιωπή μου, να σου μιλήσει.
Και τα λόγια της, τα λόγια της ήταν πιο αληθινά, από κάθε άλλη φορά.
Απόψε λοιπόν, θα σου εκμυστηρευτώ τις σκέψεις μου. Θέλω ν' ακούσεις την φωνή της καρδιάς μου, που μιλά πάντα ψιθυριστά.
Θα σου πω πρώτα ένα ευχαριστώ. Ευχαριστώ που μου έμαθες να χαμογελώ και να ξεχωρίζω τα αληθινά συναισθήματα μου.
Σ' ευχαριστώ που με ταξίδεψες σ' έναν καινούργιο κόσμο. Σ' έναν κόσμο δικό μας, γεμάτο ευτυχία κι αγάπη.
Δεν μπόρεσα να κατεβάσω από τον ουρανό το αστέρι που είχες πρωτοδεί στην αγκαλιά μου, ούτε την πανσέληνο στην οποία τραγούδησες γλυκά. Μα όλα τ' άστρα τ' ουρανού, δεν είναι αρκετά για να σου πω το πόσο σ' αγαπάω.
Μάτια μου, έχω ανάγκη, να μου γελάς για να ομορφαίνεις την ζωή μου και να μου μιλάς, για ν' ακούω την φωνή σου, να με ηρεμεί, σαν γλυκιά μελωδία που ξέφυγε από κάποια αρμονία ενός συνθέτη.
Τόσα λόγια και προσπαθώ να σε κάνω να καταλάβεις, πως είσαι για μένα, εγώ. Ναι, ακριβώς αυτό, εγώ.
Μα ακόμα δεν μου φτάνουν για να σου πω όλα όσα θέλω. Και το περίεργο είναι το ότι δεν ξέρω τι να σου πω, δεν μπορώ να σου δώσω να καταλάβεις, αυτό το μοναδικό συναίσθημα που με κυριαρχεί ανεξέλεγκτα, γλυκό μου παραμύθι.
Και τώρα μετά απ' όλα αυτά βρίσκομαι μέσα στα χέρια σου, εδώ που γεννήθηκα κι εδώ που επιθυμώ ν' αφήσω την τελευταία μου πνοή.
Κάποτε σε ρώτησα τι θα γίνει μετά από εμάς, " δεν υπάρχει μετά ", μου απάντησες αποφασιστικά. Μάλλον ήρθε η ώρα να στο πω κι εγώ.
Εδώ είναι η αρχή μας, εδώ και το τέλος μας.
Δεν υπάρχει μετά".
Τα μάτια σου, με κοιτούν πάντα με την ίδια λατρεία κ στ' αφτιά μου, ακούγεται ξανά η φωνή σου.
"Σ'αγαπάω, ξάπλωσε και κοιμήσου, αγγελέ μου".
"Να συνεχίσεις, για να μου δίνεις δύναμη, να ονειρεύομαι κι εγώ".
"Μίλα μου, θέλω να σ' ακούω να μου μιλάς για εμάς. Θέλω να μπω στις σκέψεις και να γίνω ένα με τα θέλω σου, διότι τα δικά μου, δεν έχουν αξία, αν δεν σχετίζονται με τα δικά σου.
Γι' αυτό απόψε, που έχω την ευκαιρία να σ' έχω δίπλα μου, μίλα μου".
" Θέλω να σου θυμίσω το πρώτο βράδυ, που κοιμήθηκα στην αγκαλιά σου, Ήθελα τόσο να σου φωνάξω πως σ' αγαπάω εκείνο το βράδυ.
Μα έμοιαζαν τα λόγια μου φτωχά, σαν με κοιτούσες στα μάτια κι αποφάσισα ν' αφήσω την σιωπή μου, να σου μιλήσει.
Και τα λόγια της, τα λόγια της ήταν πιο αληθινά, από κάθε άλλη φορά.
Απόψε λοιπόν, θα σου εκμυστηρευτώ τις σκέψεις μου. Θέλω ν' ακούσεις την φωνή της καρδιάς μου, που μιλά πάντα ψιθυριστά.
Θα σου πω πρώτα ένα ευχαριστώ. Ευχαριστώ που μου έμαθες να χαμογελώ και να ξεχωρίζω τα αληθινά συναισθήματα μου.
Σ' ευχαριστώ που με ταξίδεψες σ' έναν καινούργιο κόσμο. Σ' έναν κόσμο δικό μας, γεμάτο ευτυχία κι αγάπη.
Δεν μπόρεσα να κατεβάσω από τον ουρανό το αστέρι που είχες πρωτοδεί στην αγκαλιά μου, ούτε την πανσέληνο στην οποία τραγούδησες γλυκά. Μα όλα τ' άστρα τ' ουρανού, δεν είναι αρκετά για να σου πω το πόσο σ' αγαπάω.
Μάτια μου, έχω ανάγκη, να μου γελάς για να ομορφαίνεις την ζωή μου και να μου μιλάς, για ν' ακούω την φωνή σου, να με ηρεμεί, σαν γλυκιά μελωδία που ξέφυγε από κάποια αρμονία ενός συνθέτη.
Τόσα λόγια και προσπαθώ να σε κάνω να καταλάβεις, πως είσαι για μένα, εγώ. Ναι, ακριβώς αυτό, εγώ.
Μα ακόμα δεν μου φτάνουν για να σου πω όλα όσα θέλω. Και το περίεργο είναι το ότι δεν ξέρω τι να σου πω, δεν μπορώ να σου δώσω να καταλάβεις, αυτό το μοναδικό συναίσθημα που με κυριαρχεί ανεξέλεγκτα, γλυκό μου παραμύθι.
Και τώρα μετά απ' όλα αυτά βρίσκομαι μέσα στα χέρια σου, εδώ που γεννήθηκα κι εδώ που επιθυμώ ν' αφήσω την τελευταία μου πνοή.
Κάποτε σε ρώτησα τι θα γίνει μετά από εμάς, " δεν υπάρχει μετά ", μου απάντησες αποφασιστικά. Μάλλον ήρθε η ώρα να στο πω κι εγώ.
Εδώ είναι η αρχή μας, εδώ και το τέλος μας.
Δεν υπάρχει μετά".
Τα μάτια σου, με κοιτούν πάντα με την ίδια λατρεία κ στ' αφτιά μου, ακούγεται ξανά η φωνή σου.
"Σ'αγαπάω, ξάπλωσε και κοιμήσου, αγγελέ μου".
