Αρχειοθήκη ιστολογίου

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016

Για σένα παιδί μου


Γράφω ώστε να σου δώσω μία μικρή ιδέα, για το πόσο σ’ αγαπώ.

Γράφω αυτή τη φορά για σένα παιδί μου, για εσένα που ήρθες τόσο απρόσμενα κι έγινες η ηλιαχτίδα που  γέμισε με φως κάθε σκοτάδι της ζωής μου.

Θα ήθελα να  μπορούσα να σου δώσω όλο τον κόσμο, να τον κλείσω στα δύο μικρά χεράκια σου και να τον κάνεις εσύ ό,τι θέλεις, να τον πλάσεις σύμφωνα με τα δικά σου όνειρα, με τα δικά σου θέλω. Να κάνεις όμορφα όνειρα εκεί μέσα και να πραγματοποιηθούν όλα.

Επιθυμώ να σου χαρίσω κάθε χαμόγελο του πλανήτη, να το φορέσω στα χειλάκια σου και να μην σβήσει ποτέ. Να μην γνωρίσει η καρδούλα σου πόνο και δάκρυα, γιατί δεν σου αξίζουν μάτια μου, εσύ γεννήθηκες μονάχα για να λάμπεις.



Εσύ είσαι το δώρο που δεν τόλμησα ποτέ να ζητήσω και μου δόθηκε απλόχερα, είσαι η ευχή που δεν έκανα σε κανένα πεφταστέρι κι όμως κράτησα όλο τον ουρανό στα χέρια μου, μόλις ήρθες στον κόσμο.

Θεώρησα πως έγινα μητέρα όταν έμαθα για την ύπαρξη σου, όταν σε πήρα πρώτη φορά στην αγκαλιά μου το μετάνιωσα και είπα πως τότε έγινα μητέρα, μα έκανα πάλι λάθος. Ένιωσα πως έγινα μάνα, γυναίκα, άνθρωπος, όταν άκουσα για πρώτη φορά την φωνή σου, να μου λέει « Σ’ αγαπάω μανούλα».

Εύχομαι να μπορούσε να σταματήσει ο χρόνος, κάθε φορά που σε κρατώ σφιχτά στην αγκαλιά μου, για να μπορέσω να σε χορτάσω. Να μην σε αφήσω ποτέ και για κανέναν λόγο από τα χέρια μου, να σε προστατεύσω από καθετί άσχημο. Να γίνω η ασπίδα στη ζωή σου.

Δεν θα σκεφτόμουν ποτέ κάτι καλύτερο που θα μπορούσα να ζητήσω, τι πιο όμορφο θα μπορούσε να συμβεί στη ζωή μου πέρα από εσένα. Δεν μπορώ ν’ αναλογιστώ ποια άλλη μυρωδιά εκτός από την δική σου, θα γαλήνευε την ψυχή μου αμέσως. Δεν μπορώ να φανταστώ πια την ζωή μου δίχως τα ματάκια σου να με κοιτούν και δεν μ’ ενδιαφέρει αυτή που είχα πριν από εσένα.

Έγινες ένας νέος δρόμος να βαδίσω, με έκανες να ξεχάσω μέσα σε μια στιγμούλα τα πάντα, έγινα παιδί μαζί σου γι’ άλλη μια φορά, άρχισα να ζω απ’ την αρχή. Μου έδωσες χίλιους λόγους να χαμογελώ κάθε πρωί που ανοίγω τα μάτια μου και να μην σταματώ ν’ αγωνίζομαι ό,τι κι αν τύχει.

Γράφω για να σου πω πως γεννήθηκα μαζί σου, γεννήθηκα με το γέλιο σου, γεννήθηκα με το βλέμμα σου, γεννήθηκα με το χάδι σου και τώρα υπάρχεις μόνο εσύ, εσύ που έγινες  ο λόγος να χτυπά η καρδιά μου σε τρελούς ρυθμούς, έγινες ο λόγος της ευτυχίας μου, ο λόγος που έδιωξα από την ζωή μου κάθε άσχημη σκέψη, ο λόγος που χαμογελάω, που ανασαίνω, που ζω.

Γράφω γιατί έγινες τα φτερά μου και μαζί σου έκανα τα πιο όμορφα ταξίδια καρδούλα μου. Γράφω μα δεν μου φτάνουν οι λέξεις, για να σου εξηγήσω πως άγγιξα όλα τα άστρα, όταν σε κράτησα στα χέρια μου. Είσαι το όνειρο που έψαχνα μια ζωή να βρω, η προσευχή που αναζητούσα.

Γράφω γιατί δεν περιμένω τίποτα άλλο πια από την ζωή μου, αν έχω εσένα.

Γράφω γιατί σ’ αγαπώ.