Μονοσήμαντες έννοιες μιας δισυπόστατης εποχής, στον αντίποδα της ρομαντικής δημιουργικότητας του.
Μάγος των συναισθημάτων μας ο Μάνος. Ο Μάνος των ανθρώπων, των εικόνων, της λήθης, της μοναχικής αισθαντικότητας.
Αξεπέραστος, αμίμητος και διαχρονικός, συνεχίζει ακόμα να σφραγίζει τα όνειρα μας και να τα μετατρέπει σε ιδανικά, μέτρο το μέτρο, λόγο στο λόγο.
Από που αντλούσε αυτή την θεϊκή μουσική που συνέθεσε;
Ποιο μαγεμένο πιάνο χτυπούσε τις νότες που γεννιόντουσαν μέσα σε μια στιγμή στο μυαλό του;
Με τη δύναμη των πιο απλών εικόνων δημιουργούσε, με την αίσθηση απλά και μόνο μιας ευωδιάς.
Με το μικρότερο και πιο αμελητέο ερέθισμα που δεχόταν έχτιζε τις αρτιότερες μελωδίες.
Που μέσα τους φύτρωναν πολύπλοκες , πολυποίκιλες εικόνες που χορεύουν ακόμα ολοζώντανες μπροστά στα διψασμένα μας μάτια ένα ακατάπαυστο βαλς.
Το βαλς των χαμένων ονείρων. Αυτό που, όπως λένε, εκείνος δεν χόρεψε ποτέ του.
Σήμερα, ο Μάνος Χατζιδάκις, θα γινόταν 88 ετών.
Έφυγε ήσυχα, με τον ίδιο τρόπο που βάδισε σε όλη τη ζωή του. Σεμνά, όπως είχε εκπαιδευτεί τόσα χρόνια να πορεύεται.
Μας λείπει όμως, πόσο μας λείπει...
