"Μ' αγαπάς;" ρώτησες κοιτώντας με στα μάτια.
Δεν σου απάντησα, έπιασα το χέρι σου και το ακούμπησα στο μέρος της καρδιάς μου.
"Λοιπόν, χρειάζεσαι απάντηση μάτια μου;" Ρώτησα και γύρισα την πλάτη μου να κοιτάξω την πόλη από ψηλά, στην προσπάθειά μου να κρύψω το δάκρυ που κύλησε από τα μάτια μου.
Άκουσα το βήμα και την ανάσα σου να με πλησιάζουν. Τα χέρια σου τώρα είναι δεμένα γύρω από την μέση μου και το κεφάλι σου γερμένο στον ώμο μου.
"Γιατί κλαις αγάπη μου, εγώ φταίω;" ακούστηκε η φωνή σου, σαν γλυκό τραγούδι στ' αυτιά μου.
"Όχι ακριβώς, δεν φταίει τίποτα. Μου είναι όμως δύσκολο να καταλάβω το πόσο σ' αγαπάω.
Είναι αδιανόητη η χαρά μου όταν είμαστε μαζί και μεγάλη η στεναχώρια μου όταν είσαι μακριά μου.
Νιώθω εξαρτημένη από την αγκαλιά σου και μαγεμένη από το πράσινο χρώμα των ματιών σου.
Θέλω να με κρατάς, να με προσέχεις, να με φροντίζεις, να μ' ακούς, να με αντέχεις, να μ' αγαπάς. Θέλω να είσαι δικός μου!
Θέλω να είμαι το μόνο αστέρι στον ουρανό σου, το μόνο όνειρο για τ' οποίο αξίζει να ελπίζεις, η μόνη που θα σφίξεις στα χέρια σου, η χαρά σου, το παρόν και το μέλλον σου.
Δεν είμαι εγωίστρια, μη σκεφτείς πως τα θέλω όλα δικά μου, ένα σου ζητώ, να μην πάψεις ποτέ να είσαι πλάι μου.
Αυτόν τον πόνο δεν θα τον αντέξω καρδιά μου, δεν θ' αντέξω να μην ξανακούσω την φωνή σου, να μην ξανανιώσω την αγκαλιά σου και να μην ξαναντικρίσω τα μάτια σου, μάτια μου.
Σου υπόσχομαι να είμαι δίπλα σου σε κάθε σου βήμα, να σε κρατώ, να γίνω η ζωή σου, να είμαι ο ήλιος που θα φωτίζει τις δύσκολες μέρες σου και να σ' αγαπάω όσο θ' ανασαίνω, τον αέρα που εσύ μου χαρίζεις.
Δες την πόλη μας από εδώ, τι όμορφη που φαίνεται φωτισμένη. Αν μπορούσα θα έμενα εδώ και θα την κοιτούσα όλη νύχτα, δίχως να κλείσω τα μάτια μου ούτε για μια στιγμή.
Εδώ επέλεξα να σου πω αυτά τα λόγια. Στο αγαπημένο μου μέρος, εδώ αποφάσισα να σου εξηγήσω το πόσα σημαίνεις για εμένα και πλέον από εδώ, θα αρχίζει το παραμύθι μας."
Τα χέρια σου ζεσταίνουν ακόμα την μέση μου και τώρα τα νιώθω να με τυλίγουν ακόμα πιο σφιχτά και εύχομαι να μην μ' αφήσεις ποτέ. Να ξεχαστώ εδώ.
"Θα 'θελα με απλές λέξεις, να σου περιγράψω, όλα όσα σημαίνεις για εμένα. Να σου εξηγήσω τον παράξενο χτύπο της καρδιάς μου κάθε φορά που σε κοιτώ.
Μακάρι να μπορούσα να σε κρατώ αγκαλιά για μια ζωή. Να κοιτάζω τα μάτια σου και να μεθάω με τ' άρωμα σου.
Θα 'θελα κι εγώ να μείνω εδώ, στο αγαπημένο σου μέρος, μαζί σου και να σε βλέπω σαν πορσελάνινη κούκλα, να κοιτάς την θέα, με τόση λαχτάρα.
Σου ορκίζομαι, να σε προσέχω, να σε κρατώ γερά από το χέρι, να σ' αγαπάω περισσότερο κάθε μέρα, να είσαι το όνειρο μου, το μέλλον, το παρόν, μα και το παρελθόν μου, αφού δεν θέλω να θυμάμαι την ζωή μου δίχως εσένα.
Είσαι η αγάπη μου, ο άνθρωπος που μου χάρισε ξανά την ευτυχία. Είσαι δική μου. Σ' αγαπάω για πάντα". Μου ψιθύρισες.
Τα καστανά μαλλιά σου, μοιάζουν χρυσά κάτω από τα φώτα της πόλης και σηκώνω το χέρι μου να τα χαϊδέψω.
Σ' έχω ανάγκη μάτια μου. Μείνε δίπλα μου για πάντα. Για μένα, πρώτα θα χαθούν τ' αστέρια και μετά εσύ. Θέλω να είμαστε πάντα ένα, εσύ κι εγώ, εμείς....
Δεν σου απάντησα, έπιασα το χέρι σου και το ακούμπησα στο μέρος της καρδιάς μου.
"Λοιπόν, χρειάζεσαι απάντηση μάτια μου;" Ρώτησα και γύρισα την πλάτη μου να κοιτάξω την πόλη από ψηλά, στην προσπάθειά μου να κρύψω το δάκρυ που κύλησε από τα μάτια μου.
Άκουσα το βήμα και την ανάσα σου να με πλησιάζουν. Τα χέρια σου τώρα είναι δεμένα γύρω από την μέση μου και το κεφάλι σου γερμένο στον ώμο μου.
"Γιατί κλαις αγάπη μου, εγώ φταίω;" ακούστηκε η φωνή σου, σαν γλυκό τραγούδι στ' αυτιά μου.
"Όχι ακριβώς, δεν φταίει τίποτα. Μου είναι όμως δύσκολο να καταλάβω το πόσο σ' αγαπάω.
Είναι αδιανόητη η χαρά μου όταν είμαστε μαζί και μεγάλη η στεναχώρια μου όταν είσαι μακριά μου.
Νιώθω εξαρτημένη από την αγκαλιά σου και μαγεμένη από το πράσινο χρώμα των ματιών σου.
Θέλω να με κρατάς, να με προσέχεις, να με φροντίζεις, να μ' ακούς, να με αντέχεις, να μ' αγαπάς. Θέλω να είσαι δικός μου!
Θέλω να είμαι το μόνο αστέρι στον ουρανό σου, το μόνο όνειρο για τ' οποίο αξίζει να ελπίζεις, η μόνη που θα σφίξεις στα χέρια σου, η χαρά σου, το παρόν και το μέλλον σου.
Δεν είμαι εγωίστρια, μη σκεφτείς πως τα θέλω όλα δικά μου, ένα σου ζητώ, να μην πάψεις ποτέ να είσαι πλάι μου.
Αυτόν τον πόνο δεν θα τον αντέξω καρδιά μου, δεν θ' αντέξω να μην ξανακούσω την φωνή σου, να μην ξανανιώσω την αγκαλιά σου και να μην ξαναντικρίσω τα μάτια σου, μάτια μου.
Σου υπόσχομαι να είμαι δίπλα σου σε κάθε σου βήμα, να σε κρατώ, να γίνω η ζωή σου, να είμαι ο ήλιος που θα φωτίζει τις δύσκολες μέρες σου και να σ' αγαπάω όσο θ' ανασαίνω, τον αέρα που εσύ μου χαρίζεις.
Δες την πόλη μας από εδώ, τι όμορφη που φαίνεται φωτισμένη. Αν μπορούσα θα έμενα εδώ και θα την κοιτούσα όλη νύχτα, δίχως να κλείσω τα μάτια μου ούτε για μια στιγμή.
Εδώ επέλεξα να σου πω αυτά τα λόγια. Στο αγαπημένο μου μέρος, εδώ αποφάσισα να σου εξηγήσω το πόσα σημαίνεις για εμένα και πλέον από εδώ, θα αρχίζει το παραμύθι μας."
Τα χέρια σου ζεσταίνουν ακόμα την μέση μου και τώρα τα νιώθω να με τυλίγουν ακόμα πιο σφιχτά και εύχομαι να μην μ' αφήσεις ποτέ. Να ξεχαστώ εδώ.
"Θα 'θελα με απλές λέξεις, να σου περιγράψω, όλα όσα σημαίνεις για εμένα. Να σου εξηγήσω τον παράξενο χτύπο της καρδιάς μου κάθε φορά που σε κοιτώ.
Μακάρι να μπορούσα να σε κρατώ αγκαλιά για μια ζωή. Να κοιτάζω τα μάτια σου και να μεθάω με τ' άρωμα σου.
Θα 'θελα κι εγώ να μείνω εδώ, στο αγαπημένο σου μέρος, μαζί σου και να σε βλέπω σαν πορσελάνινη κούκλα, να κοιτάς την θέα, με τόση λαχτάρα.
Σου ορκίζομαι, να σε προσέχω, να σε κρατώ γερά από το χέρι, να σ' αγαπάω περισσότερο κάθε μέρα, να είσαι το όνειρο μου, το μέλλον, το παρόν, μα και το παρελθόν μου, αφού δεν θέλω να θυμάμαι την ζωή μου δίχως εσένα.
Είσαι η αγάπη μου, ο άνθρωπος που μου χάρισε ξανά την ευτυχία. Είσαι δική μου. Σ' αγαπάω για πάντα". Μου ψιθύρισες.
Τα καστανά μαλλιά σου, μοιάζουν χρυσά κάτω από τα φώτα της πόλης και σηκώνω το χέρι μου να τα χαϊδέψω.
Σ' έχω ανάγκη μάτια μου. Μείνε δίπλα μου για πάντα. Για μένα, πρώτα θα χαθούν τ' αστέρια και μετά εσύ. Θέλω να είμαστε πάντα ένα, εσύ κι εγώ, εμείς....
